woensdag 19 maart 2014

Smog, stadsplanning en vervoer.

Zo rond 1900 merkten bewoners van grote steden (en in dit geval met name London) dat het nogal mistig was. Het leek een beetje op een combinatie van rook (Smoke) en mist (Fog).  Smog was geboren. Logisch, iedereen had houtvuurtjes en door de industriële revolutie werd er nogal wat aan kolen verbrand.

Toen was de oplossing heel simpel. Schoorstenen. Hoe hoger je dingen de lucht in blaast, hoe breder het zich verdeelt. Er is tegenwoordig ook een beduidend kleiner aantal donkere gotisch aandoende gebouwen waar grijze wolken uit de immense schoorstenen worden gebraakt. Dat hebben we mooi voor elkaar.

Met steeds groter wordende steden (En een groter percentage van de bevolking wat naar steden trekt wereldwijd) worden auto's echter het probleem ; dat kleine schoorsteentje achterop je auto is niet zo vervuilend als die grote, maar een miljoen ervan zijn wél een probleem. In Bejing kwam ze er al achter
Maar ook in Berlijn en nu Parijs worden de effecten van Smog zo groot dat auto's geheel of gedeeltelijk worden verbannen uit de stad. Als je die trend combineert met het afnemend autobezit zie je een plaatje ontstaan waarin steden gaan groeien maar klassiek autobezit afneemt. 

Hoe gaan die steden er dan uitzien: En hoe gaan we verkeer dan inregelen? En in hoeverre gaan gemeenten en steden durven in te spelen op deze verandering? We hebben als Nederland ooit ingezet op fietsen. Gaan we nu ook weer inzetten op iets?